ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ: 26/10/2010
Βαθμός δυσκολίας:
Από τον Chef Χρήστο Τζιέρα
Η κλασσική ζύμη για μια τραγανή λεπτή πίτσα και μια εύκολη σάλτσα για βάση που αναδεικνύει τον συνδυασμό ρόκας και παρμεζάνας
Ημερομηνία Προβολής: 26/10/2010 – Πατήστε εδώ για να δείτε το video
ΥΛΙΚΑ
Για τη ζύμη:
- ½ lt νερό
- 900 γρ. αλεύρι
- 5 γρ. ξερή μαγιά
- 50 γρ. αλάτι
- 50 ml ελαιόλαδο Άλτις
Για τη σάλτσα:
- 250 γρ. ντομάτα κονκασέ Pummaro
- 100 γρ. μοτσαρέλα τριμμένη
- 50 γρ. παρμέζανα
- 1 σκ. σκόρδο
- 20 ml ελαιόλαδο Άλτις
- 5-6 φέτες προσούτο
- 3-4 φύλλα βασιλικού
- 10 φύλλα ρόκας
- Ρίγανη
- Αλάτι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ρίχνουμε στο μίξερ την μαγιά με λίγο νερό και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί. Προσθέτουμε τα 2/3 από το αλεύρι στο μίξερ με λίγο αλάτι και ρίχνουμε σιγά σιγά το νερό ζυμώνοντας σε χαμηλή ταχύτητα. Όσο συνεχίζεται το ζύμωμα, ρίχνουμε το λάδι και συμπληρώνουμε με νερό αν η ζύμη είναι στεγνή. Βάζουμε το υπόλοιπο αλεύρι και ξαναζυμώνουμε καλά. Βγάζουμε τη ζύμη από το μίξερ και την σκεπάζουμε για 20 λεπτά, ώστε να ξεκουραστεί. Κόβουμε τη ζύμη σε μπαλάκια ανάλογα με το μέγεθος πίτσας. Για μια κλασσική πίτσα κάθε μπαλάκι πρέπει να ζυγίζει 180-200 γρ. Τα αφήνουμε ακόμα 2 ώρες να φουσκώσουν. Ανοίγουμε κάθε μπαλάκι με τα χέρια σε ένα μεγάλο κύκλο πασπαλίζοντας με αλεύρι για να ανοίξει ευκολότερα. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ένα πλάστη και να ανοίξουμε το φύλλο στο σχήμα του ταψιού μας. Ετοιμάζουμε τη σάλτσα βάζοντας σε ένα μπολ το ντοματάκι, το λάδι, το αλάτι, τη ρίγανη, τα φύλλα ρόκας, τον βασιλικό και το σκόρδο. Αφού ανοίξουμε το ζυμαράκι μας και το τοποθετήσουμε σε ταψάκι (προτιμότερο το ταψάκι να είναι των 30 εκατοστών), προσθέτουμε τη σάλτσα, απλώνοντάς τη από μέσα προς τα έξω αφήνοντας ένα κενό 5εκ. από την άκρη του ζυμαριού. Στη συνέχεια τοποθετούμε από έξω προς τα μέσα την τριμμένη μοτσαρέλα. Ψήνουμε την πίτσα σε προθερμασμένο φούρνο (280 βαθμούς) και σε 8 λεπτά την βγάζουμε. Αφού την βγάλουμε από τον φούρνο, προσθέτουμε το προσούτο, τα φύλλα της ρόκας και τις φλοίδες της παρμεζάνας σε όλη την επιφάνεια της πίτσας. Το ελαιόλαδο που θα ρίξουμε στο τέλος από πάνω είναι η τελευταία πινελιά.
